คุณยายโสพิน รสหอม หญิงชราในวัย 100 ปี พักอาศัยอยู่ในบ้านหลังน้อยตามลำพังภายในซอยแกรก 4/2 ม.4 ต.หนองปลาไหล อ.บางละมุง จ.ชลบุรี โดยอาศัยเพียงเบี้ยยังชีพคนชรา เดือนละ 1,000 บาท เพื่อประคองชีวิตยังชีพอยู่ในปัจจุบัน โดยเป็นบ้านไม้สังกะสีที่เจ้าของพื้นที่ให้ปลูกบ้านพักอาศัย มีพนักงานเมืองพัทยามาปลูกให้นานกว่า 10 ปีแล้ว ส่วนตนก็ใช้เงินคนชรา 1,000 บาท มาจ่ายค่าน้ำไฟเดือนละ 200 บาท
คุณยายโสพิน รสหอม กล่าวว่า พื้นเพคุณยายเกิดและโตอยู่ที่ จ.ฉะเชิงเทรา ก่อนที่ช่วงวัยสาวจะย้ายมาทำงานรับจ้างทำไร่และค้าขายไม้กวาดอยู่ที่เมืองพัทยา อ.บางละมุง จนได้พบกับคุณตาผู้เป็นคู่ชีวิตอาศัยอยู่ด้วยกัน จนคุณตาจากไปในวัย 80 ปี ส่วนพี่น้องของคุณยายได้เสียชีวิตไปหมดแล้ว เหลือคุณยายคนสุดท้ายที่ยังมีชีวิตอยู่
ปัจจุบันแม้ร่างกายจะยังแข็งแรงพอช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ด้วยวัยและแรงที่ถดถอยทำให้การเคลื่อนไหวของร่างกายเชื่องช้าไปด้วย แต่ก็สู้ชีวิตอยู่ได้โดยลำพัง ทั้งการหุงหาอาหาร การอาบน้ำ เข้าห้องน้ำ ที่แม้จะยากลำบากแต่สำหรับหญิงชราอย่างคุณยายโสพิน บอกว่า อยู่แบบนี้จนชิน
ขณะที่โรคภัยไข้เจ็บนั้นไม่เคยมี ไม่เคยเจ็บป่วยล้มหมอนนอนเสื่อ จนกระทั่งเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว คุณยายล้ม สะโพกกระแทกพื้นทำให้ได้รับบาดเจ็บ ลุกเดินไม่ได้ตั้งแต่นั้น แต่ด้วยความใจสู้ คุณยายก็พยายามเกาะขอบเตียงลุกและเดินบ้าง ทำให้พอได้ปรับเปลี่ยนอริยาบท เดิมทำได้แค่การนั่งและนอน ส่วนหูตานั้นแม้จะฟ่าฟางตามอายุแต่ถ้าเทียบกับผู้สูงอายุรุ่นราวคราวเดียวกันหรือวัยใกล้เคียงกันถือว่า ตาและหูคุณยายโสพิน ยังมองเห็นและได้ยิน
คุณยายโสพิน บอกว่า ด้วยความเป็นอยู่ที่อัตคัดขัดสนก็ไม่ได้กินอยู่อะไรดีมากนัก มีอะไรก็กินอย่างนั้น แต่ที่คุณยายชอบกินมากที่สุดคือ น้ำพริกกับผักต้ม ไข่ และกล้วยน้ำว้า คุณยายไม่มีลูกหลานแต่มีลูกบุญธรรมคนหนึ่ง ซึ่งก็ไปมีครอบครัวอยู่ที่อื่นนานๆทีถึงจะแวะเวียนมาเยี่ยมบ้างและเคยชวนคุณยายไปอยู่ด้วยแต่คุณยายบอกว่าไม่อยากไป ขอใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังนี้ เพราะมีความผูกพันกับที่นี่มากกว่า แม้ว่าชีวิตที่อยู่คนเดียวเพียงลำพังจะยากลำบากก็ตาม
คุณยาย กล่าาว่า ก่อนน่าที่คุณยายยังขายไม้กวาดได้ คุณยายบอกว่าก็จะนำเงินที่หาได้ส่วนหนึ่งไปทำบุญตลอดเพราะชอบทำบุญ ชอบฟังธรรมะแต่หลังจากที่ล้มเดินไม่ไหวอายุมากขึ้น ไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะไปทำบุญได้คุณยายจึงไม่ได้เข้าวัดทำบุญมาเกือบ 20 ปีแล้ว ได้แต่ยินเสียงทำบุญและรดน้ำผู้สูงอายุแต่ไม่สามารถไปร่วมกิจกรรมได้ เพราะไม่สามารถเดินไปได้ แต่ก็แอบหวังไว้ว่าอยากจะมีโอกาสไปวัดทำบุญอีกสักครั้งในช่วงบั้นปลายชีวิต โดยฝันอยากได้รถวีลแชร์ที่สามารถบังคับได้ เพื่อจะได้ออกทำบุญและทำกิจกรรมกับคนอื่นๆ