เมื่อเวลา 07.10 น. วันที่ 26 มีนาคม สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จฯ ไปในงานวันครบรอบ 104 ปี แห่งการสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโอกาสนี้ พระราชทานพระราชดำรัสเกี่ยวกับพระอาการประชวรว่า ขณะนี้ทรงมีพระอาการดีขึ้น และทรงติดตามงานโครงการพระราชดำริต่างๆ ผ่านระบบออนไลน์ มีความสะดวกสามารถทำงานได้ดี ความว่า“ตอนนี้ก็ดีขึ้น ใช้เวลาไปในการกายภาพซะส่วนหนึ่ง ทั้งแขนขาก็ต้องแข็งแรง ซ้อมเดิน ตอนแรกเดินโดยใช้บาร์จับ 2 ข้าง ตอนนี้ก็ใช้วอล์คเกอร์ ซึ่งทำยากกว่า ก็เดิน ฝึกเดิน วิธีเดินก็เดิน ทำทีสัก 100 ก้าว ก็พอไปได้ แต่เดินแบบคนปกติยังไม่ได้ ก็ต้องเดินเกาะเครื่อง เมื่อวานนี้ปั่นจักรยาน จักรยานเล็กนิดเดียว ใช้นั่งวีลแชร์ และเท้าก็ปั่นๆ ไป ก็ทำได้ ยกเวท ก็จะได้แขนแข็งแรงในการยัน ต้องใช้คำของพยาบาล หมอเค้าบอกว่ามีพัฒนาการ”
เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง
- กรมสมเด็จพระเทพ พระราชทาน ส.ค.ส.ภาพฝีพระหัตถ์ วัวยิ้มสดใส และพรปีใหม่ 2564
- จดหมายจากในหลวง ถึง สมเด็จพระเทพ ฯ
จากนั้นเวลา 18.30 น. สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีพระราชทานพระราชดำรัสแก่ชาวจุฬาฯ เนื่องในโอกาส ครบ 104 ปี แห่งการสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในรายการพิเศษ “104 ปี จุฬาฯ อยู่ไหนก็คืนเหย้าได้” ซึ่งถ่ายทอดผ่านทางเฟซบุ๊ก Chulalongkorn University และ Chula Alumni ความว่า
“วันนี้ก็ได้มีโอกาสชุมนุมร่วมกับเหล่านิสิตเก่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ชุมนุมอย่างปกติอย่างที่เคยมา ก็ต้องชุมนุมแบบสมัยใหม่ คือ ชุมนุมทางไกล”
“ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีโควิด แต่อาจจะต้องชุมนุมทางไกลเหมือนกัน เพราะว่าเจ็บป่วยขาไม่ดี เดินไม่ได้ ก็ไม่สามารถมาชุมนุมแบบทุกปีได้ แต่ถึงยังไงก็ตาม สมัยนี้เคราะห์ดีที่มีวิธีการแบบสมัยใหม่ที่จะใช้อัดเทป อย่างเช่นตอนนี้ก็กำลังอัดเทปอยู่ เพื่อที่จะไปเปิด หรือจะใช้วิธีประชุมทางไกล เช่น ใช้โปรแกรมต่างๆ พักนี้จะใช้โปรแกรมซูมเยอะหน่อย”
“เมื่ออาทิตย์ก่อนได้ไปเยี่ยมที่ปากช่อง ไปดูโครงการเกษตรทหารพันธุ์ดี ก็ใช้ซูม แต่ก็มีปัญหานิดหน่อย คือ อากาศร้อนมาก ทางต้นทาง ทำให้ไอแพดหยุดไปพักหนึ่ง แต่พอดีมีสำรอง ก็ทำให้สามารถติดต่อกันได้ตลอดรอดฝั่งไป”
“เราก็ตั้งใจ ตอนแรกก็นึกว่าแย่แล้ว มาไม่สบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ว่า พอมานึกออกว่า ปกติเวลาประชุมก็ใช้ซูม อย่างเช่นวันก่อนก็ติดต่อกับบุคลากรทางการแพทย์ของลาว ก็ใช้ระบบแบบนี้ ยังทำได้ ก็น่าจะใช้ไปดูในพื้นที่ได้”
“ซึ่งจริงๆ แล้ว ถ้าไม่ชำนาญก็ทำไม่ค่อยได้ เพราะว่า คนที่ไปถ่ายรูปให้เห็นทั้งเราทั้งโครงการ บางทีก็ต้องเดินถอยหลัง ก็น่ากลัวจะหกล้มไปเหมือนกัน ก็ต้องระมัดระวัง และซ้อมให้เกิดความชำนาญ”
“ทีนี้ การที่เราพบกันแต่ละครั้งนั้น ก็พูดเสมอว่า เราทั้งหลาย ขณะเรียนก็เรียนกันต่างๆ นานา จบไปก็ได้ทำงานที่ไม่เหมือนกัน และถ้าเรามาร่วมกันทำอะไร ก็อาจจะทำให้มีความชำนาญต่างๆ กัน จะได้เป็นประโยชน์เพื่อส่วนรวมได้มากขึ้น ต่อจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยของเรา และแก่สังคมทั่วๆ ไป”
“ครั้งนี้ก็ฝากไว้อย่างเดิม และขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคน ประสบความสำเร็จ อาจจะนึกได้ว่า เราจะสนุกสนานได้พบปะซึ่งกันและกันอย่างเดิมอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ”
