หน่วยเฉพาะกิจกรมทหารราบที่ 7 สนับสนุนกำลังพล เข้าร่วมกับ อส.กองร้อย 2 อ.เมืองแม่ฮ่องสอน ตำรวจภูธรเมืองแม่ฮ่องสอน ตชด.ร้อย 336 ปางหมู ชุดบรรเทาสาธารณภัยแม่ฮ่องสอน เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ ฝ่ายปกครอง ต.ห้วยปูลิงและราษฎรบ้านหนองขาวกลาง ต.ห้วยปูลิง ระดมกำลังกว่า 100 นาย ออกค้นหาคนหายพื้นที่บ้านหนองขาวกลาง โดยค้นหามาเป็นเวลา 2 วันแล้วแต่ยังไม่พบตัว วอนให้ติดต่อกลับหาญาติเป็นการด่วน

29 มกราคม 2564 พ.อ.ชายแดน กฤษณสุวรรณ ผบ.ฉก.ร.7 เปิดเผยว่า จากกรณีคนหายในพื้นที่บ้านหนองขาวกลาง คือ นายอาสา ไพรคติธรรม ราษฎรบ้านหนองขาวกลาง หมู่ 3 ต.ห้วยปูลิง อ.เมือง จ.แม่ฮ่องสอน ซึ่งได้หายไปจากบ้านตั้งแต่วันที่ 26 มกราคม 2564 บริเวณป่าโดยรอบของหมู่บ้านหนองขาวกลาง ต.ห้วยปูลิง ฯ ทางหน่วยเฉพาะกิจ กรมทหารราบที่ 7 ได้จัดกำลังพลเข้าร่วมกับ อส.กองร้อย 2 อ.เมืองแม่ฮ่องสอน ตำรวจภูธรเมืองแม่ฮ่องสอน ตชด.ร้อย 336 ปางหมู ชุดบรรเทาสาธารณภัยแม่ฮ่องสอน เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ ฝ่ายปกครอง ต.ห้วยปูลิงและราษฎรบ้านหนองขาวกลาง ต.ห้วยปูลิง ระดมกำลังกว่า 100 นาย ออกค้นหาคนหายพื้นที่ ป่ารอยต่อระหว่างบ้านหนองขาวกลาง กับบ้านป่าคา ต.ห้วยปูลิง ฯ โดยค้นหามาเป็นเวลา 2 วันแล้วแต่ยังไม่พบตัวผู้สูญหาย จึงได้หยุดการค้นหาและจะทำการประเมินสถานการณ์และวางแผนใหม่กันใหม่

จากกรณี นายอาสา ไพรคติธรรม ที่หายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ เบื้องต้นญาติแจ้งว่า สิ่งของเครื่องใช้ทุกชิ้นที่เคยใช้เป็นประจำ ยังอยู่ครบในบ้านเรือนและก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมีความขัดแย้งใดใดกับใครในหมู่บ้าน ลักษณะการหายไปทำให้ญาติพี่น้องสงสัย ซึ่งตอนแรกไม่ได้แจ้งความ แต่หลังหายไป 2 วันแรกก่อนที่เจ้าหน้าที่จะทำการออกค้นหา ญาติได้พากันไปแจ้งความต่อพนักงานสอบสวน สภ.เมืองแม่ฮ่องสอน แล้ว

นายพงษ์พีระ ชูชื่น นายอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน เปิดเผยว่า ตอนนี้เจ้าหน้าที่ยุติภารกิจลงชั่วคราว เพราะข้อมูลที่มีตอนนี้น้อยมาก คนหายออกจากบ้าน ล๊อคห้องนอนใส่แม่กุญแจ และล๊อคคอรถจักรยานยนต์จอดไว้ใต้ถุน ไม่พบรองเท้าแตะ คาดว่าใส่ออกไป แต่พบรองเท้าผ้าใบนันยางอยู่ใต้บันใดบ้าน ให้ญาตินำตรวจสอบในบ้าน พบกระสุนปืนลูกกรดและที่เป่าล่อไก่ป่าในบ้าน ไม่พบอาวุธปืน พบที่ชาร์จแบตโทรศัพท์ ไม่พบโทรศัพท์ คาดว่า คนหายนำโทรศัพท์ (ติดต่อไม่ได้) กุญแจบ้าน+รถ และรองเท้าแตะ ติดตัวไปด้วย

ชาวบ้านละแวกนั้น มีเพียง 1 ราย ที่พบเห็นเมื่อเช้าวันพุธที่ 20 ม.ค. อยู่ที่บ้านและถามคนหายว่า เข้าป่าได้อะไรมากินบ้าง คนหายตอบว่า ไม่ได้อะไรเลย และก็จบบทสนทนา จากนั้นไม่มีใครพบเห็นอีกเลยครับ

 

สอบสวนเพื่อนสนิทที่เข้าป่าด้วยกันเมื่อ วันอังคารที่ 19 ม.ค. บอกว่า ขี่จักรยานยนต์ออกไปป่าด้วยกัน 2 คน คนละคัน แต่เช้าวันพุธ ที่ 20 คนหายขับรถกลับบ้านก่อน และเพื่อนก็ตามกลับมาตอนเย็นวันที่ 20 แต่ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

สอบชาวบ้าน ถึงลักษณะนิสัยส่วนตัว ประเด็น เครียด และภาวะซึมเศร้า ไม่ปรากฏพฤติการณ์ เพราะคนที่นี่มักจะฆ่าตัวตายด้วยการเดินเข้าป่าเพื่อแขวนคอ ข้อสันนิษฐานของผู้ใหญ่บ้าน และชาวบ้าน คาดว่า คนหายจะเข้าป่า ด้วยการเดิน เลยออกค้นหา และประสานเจ้าหน้าที่ช่วยปูพรมหา รัศมี 5 กม. จากบ้านคนหาย ทุกทิศทาง เส้นทางเข้าป่ากับเพื่อนล่าสุดที่ห่างบ้าน 10 – 15 กม. ไร่หมุนเวียนของคนหาย ป่าช้า เพื่อหาเบาะแส แต่ไม่พบร่องรอยใดๆที่เป็นที่น่าสังเกตหรือเชื่อมโยงคนหายได้เลย

จึงมุ่งประเด็นไปที่ มีคนมารับ เพราะคนหายไปไหนมักจะไปด้วยจักรยานยนต์ ไม่ค่อยเดิน และปิดบ้าน ล้อครถ พกโทรศัพท์ ดูเจตนาที่จะออกไป